Met de komst van de Wet Arbeidsmarkt in balans (WAB) heeft payroll een eigen definitie gekregen. Onder een payrollovereenkomst verstaan we nu een overeenkomst tussen drie partijen: de flexkracht, de opdrachtgever (jij) en de juridisch werkgever (Pay for People). Jij werft deze werknemer volledig zelf en laat hem vervolgens exclusief voor jouw bedrijf werken, via Pay for People. De flexkracht werkt dus voor jouw organisatie, maar staat bij Pay for People op de loonlijst.

Pay for People neemt het juridisch werkgeverschap van je over en dragen onder meer de verantwoordelijkheid voor:

• uitbetalen van de nettolonen;
• afdragen van premies en loonbelastingen;
• voorfinancieren van loonkosten;
• doorbetaling bij ziekte.

Klinkt goed! Maar hoe ziet de samenwerking met Pay for People eruit in de praktijk?

• Jij werft en selecteert een medewerker en maakt werkafspraken (loon, werkuren, et cetera).
• Pay for People wordt juridisch werkgever van de medewerker. De medewerker werkt exclusief voor jou en jij stuurt hem aan op de werkvloer.
• Je geeft de gewerkte uren aan ons door.
• Pay for People financiert het loon voor, betaalt de flexkracht uit en draagt de werkgeverslasten af.
• Pay for People draagt de arbeidsrechtelijke risico’s af (doorbetaling bij ziekte, naheffingen).

Rechtspositie payrollkracht

De Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) zorgt ervoor dat de flexkracht óók profiteert van het werken via een payrollovereenkomst. Een payrollkracht heeft namelijk exact dezelfde rechtspositie als de medewerkers die bij jou in dienst zijn en hij heeft onder meer recht op dezelfde contractvormen en arbeidsvoorwaarden. Dit betekent in de praktijk dat je een payrollkracht maximaal drie jaar mag inzetten zonder dat je een vast diensverband hoeft aan te bieden. Krijgen medewerkers die bij jou op de loonlijst staan, bonussen of extra vakantiedagen? Dan krijgen de payrollkracht deze ook.